Urzekający

-
La la land to takie miejsce, które doceni raczej ten, kto choć raz stracił, choć raz marzył do nieprzytomności, choć raz na zawsze pokochał i choć raz poznał smak niespełnienia. Można spokojnie chyba powiedzieć, że będzie nas wielu.
Jest tam coś poplątanego. Sceny kolorowej sielanki gdzieś pod spodem budzą nostalgię. Coś zapowiada katastrofę, a dostajemy jednak przecież szczęśliwe zakończenie. Boleśnie szczęśliwe, ale jednak...a i tradycyjnie irytujący początek ma swój urok. 
Dobrze też tam grają i śpiewają. Ze wszech miar i to trzeba docenić. 
O tym, że nie jest to tak prosta słodka historyjka może świadczyć fakt, że część nastoletniej widowni opuściła salę przed upływem pół godziny.
Nie muszę się znać na tym, mogę się nawet mylić z pozytywną aż tak oceną. Choć 14 nominacji jest dobrym adwokatem tej opinii. 
W każdym razie, w zamian za podróż, życzę im wszystkiego dobrego.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Który dałeś i zabrałeś

-
... ,  który dałeś  wiele,  oddaję ci wdzięczności nie mniej nie więcej niż wzięłam siebie pewności. Poznać się dałeś z dobrej strony.  Tę chciałabym zabrać  w drogę,  doprawdy, póki mogę.  Poznałam dobrze ciebie,  siebie  zapomniałam.  Dziś przyglądam się z boku,  uspokojona,  wiedzą wiedziona,  że ofiara owocna.  Spełniona.  Kościele ,  co zabrałeś tak wiele,  dziś być dla ciebie nie umiem, bo (nie) rozumiem. 
Czytaj więcej

Rozmowy z i

-
Swej przeciętności się boję Swej przeciętności się lękam i przed przeciętnością uciekam, i pod przeciętnością pękam. W przeciętny poranek mej codzienności z nagła poczęła się we mnie myśl nie dająca spokoju - dreszcz, jak brzmi to przeciętnie. Jadę z innymi tramwajem idę z innymi ulicą, nadziwić się nie mogę, że oni tego nie widzą. 
Czytaj więcej