Nie da

-
Nie da się przeżyć za kogoś życia, a szkoda. 
Ilu słabych sytuacji można by uniknąć dzięki chłodnemu dystansowi obiektywnego spojrzenia. 
Ile pięknych chwil można by przeżyć, gdybyśmy byli w stanie oddać jeden drugiemu, wypuścić ten nasz skarb z rąk na rzecz chłodnej kalkulacji popełnionej z boku. 
Ale się tak nie da. Każdy musi sam. 
Oberwać. Sparzyć. Potrzaskać. 
On sam musi.
Sam i już.
Tak już ma.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Który dałeś i zabrałeś

-
... ,  który dałeś  wiele,  oddaję ci wdzięczności nie mniej nie więcej niż wzięłam siebie pewności. Poznać się dałeś z dobrej strony.  Tę chciałabym zabrać  w drogę,  doprawdy, póki mogę.  Poznałam dobrze ciebie,  siebie  zapomniałam.  Dziś przyglądam się z boku,  uspokojona,  wiedzą wiedziona,  że ofiara owocna.  Spełniona.  Kościele ,  co zabrałeś tak wiele,  dziś być dla ciebie nie umiem, bo (nie) rozumiem. 
Czytaj więcej

Rozmowy z i

-
Swej przeciętności się boję Swej przeciętności się lękam i przed przeciętnością uciekam, i pod przeciętnością pękam. W przeciętny poranek mej codzienności z nagła poczęła się we mnie myśl nie dająca spokoju - dreszcz, jak brzmi to przeciętnie. Jadę z innymi tramwajem idę z innymi ulicą, nadziwić się nie mogę, że oni tego nie widzą. 
Czytaj więcej